Kiedy Beethoven napisał te trzy kwartety, miał 15 lat i był studentem kompozycji Christiana Gottloba Neefe w Bonn. Ujawniają silny wpływ Mozarta, podczas gdy genialne pisanie na fortepianie daje poczucie dojrzałego Beethovena. Możliwe, że napisał utwory dla bogatej rodziny Mastiaux w Bonn, ponieważ udzielał lekcji gry na fortepianie jednej z córek, a pozostała trójka rodzeństwa grała na skrzypcach, altówce i wiolonczeli.
Jedynym źródłem kwartetów jest rękopis partytury, który zawiera wiele nadpisań, które rzucają światło na oryginalną koncepcję dzieła i możliwe alternatywne odczyty. Chociaż Beethoven nigdy nie opublikował utworów za życia i nie wiadomo czy je wykonywał publicznie, wykorzystał ich materiał melodyczny i tematyczny w późniejszych kompozycjach.
Beethoven zachował rękopis do końca swoich dni - być może to wskazówka, że kwartety wiele dla niego znaczyły. Pierwsze wydanie zostało opublikowane przez Artarię w Wiedniu w rok po jego śmierci, choć z utworami w innej kolejności i z wieloma błędami w tekście muzycznym.
Wydawnictwo naukowe Bärenreitera Kwartetów fortepianowych WoO 36 jest edytowane przez włoskiego pianistę Leonarda Miucciego, specjalistę od wykonywania muzyki fortepianowej z tego okresu. Wydanie nie tylko przedstawia prawidłowe odczyty, ale także rzuca światło na ekspresyjną notację młodego Beethovena i zapewnia wiarygodne wyjaśnienie tego rozróżnienia.
