Jesienią 1895 roku, po powrocie z Nowego Jorku raz na zawsze, Dvořák objął dawną posadę nauczyciela w Konserwatorium Praskim. Wyraźnie wywarło to na niego inspirujący wpływ, ponieważ w ciągu zaledwie czterech tygodni skomponował nowy kwartet smyczkowy G-dur. Wraz z Kwartetem As-dur op. 105, tworzy wspaniałe, bliskie jego twórczości kameralnej. Echa czeskiej muzyki ludowej przeplatają się tutaj z tematami śpiewnymi, a jego motywacyjna praca ukazuje go jako mistrza u szczytu swoich możliwości. Nawet dzisiaj wydaje się, jakbyśmy czuli satysfakcję kompozytora z tej pracy: „Pracuję tak swobodnie i idzie tak gładko, że nie mogłem sobie tego życzyć lepiej”.
