Utwory na instrumenty dęte lub z nimi (zwane wówczas "harmonią") były niezwykle popularnym gatunkiem w wiedeńskim okresie klasycznym. Beethoven pozostawił także całą serię utworów na instrumentach dętych, w tym kwintet fortepianowy op. 16 Es-dur. Powstał w 1796 roku podczas jego trasy koncertowej do Pragi i Berlina. Podobieństw do odpowiedniego kwintetu KV 452 Mozarta nie da się pomylić - zarówno w tonacji, jak i sekwencji poszczególnych ruchów. Łaska i radość, które charakteryzują tę pracę, przypominają model, który bardzo podziwiał Beethoven. O tym, jak bardzo cenił sam utwór, świadczy fakt, że kilkakrotnie umieścił go w programach swojego publicznego występu jako pianista, a także zredagował go jako kwartet na fortepian i trzy smyczki.
