Utwór ten, skomponowany w latach 1878/79, na przemian intymność kameralna i bogactwo symfoniczne, stanowi początek serii znaczących późnych dzieł Césara Francka. Jego skład był częściowo spowodowany udanym wykonaniem młodzieńczych trio fortepianowych Francka w „Société nationale de musique” (założony w 1871 r.), A także prawdopodobnie konkurs konkursowy na utwory wykorzystujące tę kombinację instrumentalną, której termin później Franck umknął. Kwintet został przyjęty chłodno podczas pierwszego wykonania w styczniu 1880 r., A wykonano go jeszcze kilka razy za życia kompozytora. Dopiero w XX wieku publiczność i krytycy uznali to dzieło za kamień milowy w historii francuskiej muzyki kameralnej i teraz zdobi katalog Henle w nowym wydaniu Urtext.
