Béla Bartók
Streichquartett Nr. 2 op. 17
Drugi kwartet smyczkowy Bartóka powstawał z dużymi przerwami w latach 1915-1918, po tym jak kilka lat wcześniej poświęcił się prawie wyłącznie kolekcjonowaniu muzyki ludowej. Fakt, że jego podróże badawcze zaprowadziły go aż do Afryki Północnej, imponująco odbija się w melodii i rytmie ekstrawaganckiej części środkowej Allegro, molto capriccioso. Pierwsze wydanie, opublikowane w Wiedniu w 1920 r., zawiera uderzającą liczbę błędów, które zostały tylko częściowo poprawione w późniejszej rewizji Bartóka. Dopiero w latach czterdziestych kompozytor odnotował zmiany w odpisie osobistym, który jednak nigdy nie został wydrukowany.
W tym wydaniu kwartetów smyczkowych, w dużej mierze nadzorowanym przez badacza Bartóka, László Somfai, uwzględniono te późne zmiany dokonane przez Bartóka, a sporne fragmenty źródeł są starannie udokumentowane.
