Ludwig van Beethoven

String Quartets op. 18

Jeśli chodzi o gatunek kwartetu smyczkowego, Beethoven był stosunkowo spóźniony. Miał już 28 lat, gdy uzyskał kontrakt na skomponowanie Kwartetów opp. 18 od księcia Lobkowitza i 30, kiedy je ukończył. Są to dzieła dojrzałe, wyraźnie wyróżniające się wymaganiami technicznymi od np. kwartetów Mozarta; z drugiej jednak strony muzycznie orientują się na praktykę Mozarta. Kwartet A-dur K. 464 posłużył oczywiście za wzór dla op. 18 nie. 5. Tak czy inaczej, sześć kwartetów Beethovena op. 18 to dzieła całkowicie autonomiczne, dorównujące wielu najważniejszym wkładom w ten gatunek. W latach 80. ponownie udostępniono kopie pisane przez Beethovena, w których Beethoven podarował kwartety swojemu patronowi, księciu Lobkowitzowi. Reprezentują etap poprzedzający wersję ostateczną, posiadają bogatszą dynamikę i znaki artykulacyjne, co czyni je interesującymi z punktu widzenia praktyki wykonawczej. Jak autografy Sześciu Kwartetów op. 18 już nie istnieją, rękopisy te nabierają szczególnego znaczenia. To wydanie Henle Urtext jest pierwszym, w którym uwzględniono te rękopisy.