Polityka prywatności
Zasady dostawy
Zasady zwrotu
Pierwotna wersja Pieśni o radości i rytmie powstała w 1956 roku i była pierwszą, pomijając młodzieńcze utwory Góreckiego, kompozycją napisaną na skład większy, niż cztery instrumenty. W oryginalnej wersji pieśni (I Preludium i toccata, II Recitativo-etiuda, III Przygrywka liryczna oraz IV Mały koncert fortepianowy) były pomyślane na pojedynczą obsadę drzewa, trąbkę, kotły i perkusję, ponadto czelestę, dwa fortepiany i ośmioro skrzypiec. W tej postaci utwór został wykonany w 1958 roku w Katowicach. Wkrótce jednak go wycofano i nigdy nie wydano. Późniejsza wersja, ta która doczekała się wydania i swojej prapremiery, co prawda dopiero 30 lat po napisaniu, powstała w latach 1959-60. Podobnie jak jej pierwowzór mieści się w ramach czterech pieśni, jednak o zmienionych, w stosunku do pierwszej wersji, tytułach: I Marcato, II Con moto, III Non troppo i IV Ritmico. Tytuł cyklu zaczerpnął kompozytor z wiersza Juliana Tuwima, mówiącego o uczuciu najwyższego uniesienia doznawanego pod parasolem gwiazd, czego muzycznym obrazem są owe pieśni Góreckiego. Poszczególne części cyklu spaja jedność tematyczna, tworzona przez dźwiękowe motto kompozytora.
check_circle
check_circle
