W 1771 roku, w trakcie udanej podróży po Włoszech, Mozart otrzymał zlecenie napisania dramatycznej serenaty na ślub arcyksięcia Ferdynanda. Ta serenata tak przyćmiła nową operę Hassego, która została skomponowana z tej samej okazji, że Hasse powiedział, że wypowiedział prorocze słowa: „Ten chłopiec sprawi, że wszyscy zostaniemy zapomniani”. W tym samym roku Mozart skomponował swoje pierwsze divertimento (K.113), pierwsze z około dwudziestu trzech, które skomponował za życia. Nie miał jeszcze 16 lat.
Siedemnaście utworów w tym wydaniu ma zakres od K.113 do K.334 i obejmuje lata 1771–1779. Te krótkie, błyszczące, genialne utwory zostały stworzone dla typowego zespołu od 6 do 14 graczy na smyczki, klarnet, fagot, obój, rogi, flet, trąbki i bębny. Zostały odtworzone z ostatecznej wersji Breitkopf & Härtel Complete Works Edition. Należą do nich nr 1 Es-dur, K.113; Nr 2 D-dur, K.131; Nr 3 w Es-dur, K.166; Nr 4 B-dur, K.186; Nr 5 w tonacji C-dur, K.187; Nr 6 w tonacji C-dur, K.188; Nr 7 w tonacji D-dur, K.205; Nr 8 F-dur, K.213; Nr 9 w tonacji B-dur, K.240; Nr 10 F-dur, K.247; Nr 11 D-dur, K.251; Nr 12 w Es-dur, K.252; Nr 13 F-dur, K.253; Nr 14 w tonacji B-dur, K.270; Nr 15 w tonacji B-dur, K.287; Nr 16 w Es-dur, K.289; i nr 17 w D-dur, K.334.
Często nagrywane i wykonywane 17 divertimenti są coraz bardziej popularne wśród miłośników muzyki i niezbędne dla entuzjastów Mozarta. Cała muzyka została odtworzona w rozmiarze wystarczająco dużym, aby można ją było łatwo odczytać, z dużymi głowicami, szerokimi marginesami i stronami, które leżą płasko i nie wypadną. To wydanie jest praktyczne do prawie każdego zastosowania, jako przewodnik do nauki, odniesienie lub towarzysz dla bardziej kompetentnego i przyjemnego słuchania
