ARNOLD SCHÖNBERG
Streichquartett Nr. 2 op. 10 mit Sopranstimme
Utwór kameralny napisany w latach 1907/08 stanowi punkt zwrotny nie tylko w twórczości Schönberga, ale w ogóle w historii muzyki współczesnej. Obowiązująca od wieków tonacja dur-moll jest coraz częściej odrzucana w toku czterech części na rzecz swobodnej atonalności. To zerwanie z tradycją muzyczno-historyczną idzie w parze z dalszym złamaniem konwencji, polegającym na tym, że w dwóch ostatnich częściach Schönberga pojawia się sopran, oprawiając w muzykę dwa wiersze Stefana George'a. Wraz z przejściem do atonalności Schönberg otworzył drogę do nowego języka tonalnego, który wkrótce doprowadził do muzyki dwunastotonowej. Nie ma wątpliwości: jego drugi kwartet smyczkowy jest drogowskazem w historii muzyki.Nowe wydanie Henle zostało opublikowane przez specjalistę od Schönberga, Ullricha Scheidelera i odzwierciedla aktualny stan badań. Wydanie Henle Urtext przedstawia tę nowoczesną klasykę w nowej, obszernej notacji.