Requiem

Karl Jenkins

To nowe dzieło opiera się na stylu, który brytyjska publiczność poznała i uwielbia. Jenkins opracował typowe łacińskie części mszy żałobnej, ale zgodnie ze swoim zwyczajowym rysem czerpania z innych kultur, stworzył także pięć japońskich wierszy o śmierci haiku. Takie wiersze zazwyczaj dotyczą natury, mają jedną ideę i składają się z siedemnastu sylab podzielonych 5-7-5 w trzech wierszach. Jak widać z tekstu, Japończycy postrzegają obieg wody w przyrodzie (opady) jako synonim życia. Teksty zachodnie i wschodnie łączą się w dwa części haiku, Widząc księżyc i Pożegnanie, które zawierają odpowiednio Benedictus i Agnus Dei. Obydwa intonowane są męskimi głosami w stylu monastycznym, co stanowi kontrapunkt dla japońskiego tekstu śpiewanego przez kobiety.