„Missa brevis F-dur” K. 192, które można uznać za szczyt wczesnych mszy Mozarta, zostało nazwane „Mszą Małego Credo” z powodu wezwań Credo przeplatanych w trzeciej części.
Autograf mszy datowany jest na Salzburg, 24 czerwca 1774 r. Mozart pragnął aby msza była odprawiana w niedziele i z okazji mniejszych nabożeństw kościelnych w katedrze w Salzburgu, której archiwa zawierają autentyczną transkrypcję części z poprawkami Mozarta.
Części dwóch wyjaśnień dodanych później przez Mozarta najwyraźniej napisano w pośpiechu, co widać po kilku błędach progresji harmonicznych. Po raz pierwszy zostały ocenione w „New Mozart Edition” (NMA) przez Waltera Senna i zostały wydrukowane w tym wydaniu mniejszym krojem pisma.
