Każdy młody skrzypek zna sonaty Schuberta na skrzypce i fortepian. Użyty tu tytuł „sonatinas” pochodzi z pośmiertnego druku z 1836 r .; Sam Schubert nazwał je „sonatami”. Niewielka forma została bez wątpienia wybrana, ponieważ utwory są dość łatwe do gry; rolę w tym mogą mieć także względy marketingowe. Dzięki typowo żywym melodiom Schuberta są one jednymi z najpopularniejszych utworów, jakie kiedykolwiek napisano na fortepian i skrzypce, i stale utrzymują swoją pozycję „bestsellerów” w katalogu Henle (z numerem 6 „wczesnego” wydawcy).
Schubert napisał je w 1816 roku, a więc w wieku 19 lat. Pierwsze wydanie czasami odbiega znacznie od autografu; na szczęście przetrwał prawie w całości (brakuje finału 2. sonatiny). W przypadku tego ostatniego ruchu konieczne było skonsultowanie pierwszego wydania jako źródła.
