W 1849 Schumann zainteresował się nowym gatunkiem: utworów na fortepian i instrument towarzyszący. Pierwszym utworem, który skomponował, były Utwory Fantazyjne na fortepian i klarnet op. 73, zaraz po nich Adagio i Allegro op. 70. Klara zagrała nowy utwór razem z waltornistą E. Juliusem Schlitterlau, pisząc później w swoim dzienniku: „Utwór jest wspaniały, świeży i namiętny, tak jak lubię!” Nawet sam Schumann był pod wrażeniem nowej kompozycji. Szczególnie zwrócił uwagę wydawcy Kistnera na „genialne allegro”, którego partia solowa jest rzeczywiście tak wirtuozowska, że opus 70 do dziś jest jedną z wizytówek waltornistów.
