Jednym z najbardziej lubianych dziś koncertów trąbkowych jest właściwie koncert na róg: Neruda skomponował go około 1750 roku na dworze w Dreźnie, gdzie poznał największych wirtuozów tego dnia. W rezultacie część solo jest niezwykle wymagająca i jest utrzymywana w górnym rejestrze Clarino przez cały czas (do g ''), co oznacza, że tylko kilku graczy waltorni może ją opanować, nawet na nowoczesnym klaksonie. Ale na trąbce trudności te nie mają zastosowania. To nowe wydanie autorstwa G. Henle Publishers oparte jest na jedynym zachowanym źródle rękopisu, który odbywa się w Pradze. Bierze pod uwagę nowoczesną praktykę wykonawczą, a zatem zawiera również części do trąbki w E i B. Jako wydanie Urtext - w przeciwieństwie do wcześniejszych wydań - pomija artykulację i dynamiczne oznaczenia, które w przeciwnym razie byłyby tak swobodnie dodawane,
