Dvorák, Antonín
Concerto for Violoncello and Orchestra in B minor op. 104
Koncert na wiolonczelę i orkiestrę h-moll op. 104, jest niewątpliwie jednym z najpopularniejszych utworów z repertuaru wiolonczeli na całym świecie i jest to ostatnia kompozycja Dvoraka (1841–1904) napisana w Ameryce podczas jego trzyletniego pobytu, kiedy pracował jako dyrektor Narodowego Konserwatorium Muzycznego w Nowym Jorku (1892) -1895). Kompozytor nie przepadał za wiolonczelą jako instrumentem solo, ponieważ był przekonany, że może brzmieć cudownie tylko w orkiestrze lub w zespole kameralnym, ponieważ dopracowano jedynie jego pośredni charakter (jak to kiedyś skomentował: „tam na górze mamrocze, a na dole tamrocze”), a jednak Ciekawe jest to, że napisał ten koncert na wiolonczelę, szczerze i bezgranicznie podziwiany przez artystów i publiczność na całym świecie. Ten tytuł jest wydaniem akrytycznym opartym na rękopisie kompozytora i jest częścią pierwszego Complete CriticalEdition ofWorks autorstwa Antonina Dvoraka. Tylko w wyjątkowych przypadkach ta edycja używa bardziej nowoczesnej metody zapisu wiolonczeli do bezpośredniego przejścia z basu na klucz wiolinowy - w tych przypadkach wiolonczele brzmią tak, jak zostały napisane. W tym wydaniu adaptacja kompozytora na fortepian została uzupełniona i poprawiona przez Karela Solca. Partia wiolonczeli została opublikowana w czasopiśmie przez Ladislava Zelenkę, byłego członka słynnego czeskiego kwartetu.
