Dopiero w późnych pracach niekonwencjonalny innowator Debussy powrócił do tradycji. W 1915 roku miał na myśli sześć sonat na różne instrumenty. Miał tylko trzy z nich ukończyć przed swoją śmiercią w 1918 r., Po ciężkiej chorobie. Pierwszą z nich była sonata wiolonczelowa, którą skomponował niezwykle szybko w 1915 r. Podczas letnich wakacji nad morzem w Pourville Debussy pracował z dużą prędkością. Sonata z nietypową sekwencją ruchów Prologue-Sérénade-Finale została opublikowana w tym samym roku. Praca należy do podstawowego repertuaru wiolonczelisty.
