Partytura wokalna „Les Troyens” przedstawia tekst Berlioza pomyślany jako wielka opera na pięć akt. Podczas komponowania tego dzieła w latach 1856–1858 i do czerwca 1863 r. Berlioz postrzegał „Les Troyens” jako jedną operę. Ze względu na trudności z wykonaniem utwór musiał zostać podzielony na dwie opery: „La Prize de Troie” i „Les Toyens à Carthage”.
Berlioz zaczął pisać libretto w Paryżu w kwietniu 1856 roku i ukończył je 26 czerwca tego samego roku. Dramatyczny materiał aktów III-V pochodzi z ksiąg 1 i 4 „Eneidy” Wergiliusza.
Te dwa trojany są luźno oparte na książkach 1 i 2 autorstwa Virgila.
Berlioz napisał w maju 1861 r .: „Jestem pewien, że stworzyłem wspaniałe dzieło, większe i lepsze niż wszystko, co kiedykolwiek napisałem”.
Partytura wokalna oparta jest na trzytomowej Nowej Edycji Berlioz, a także na jednotomowej edycji partytury wokalnej, która pod nadzorem Berlioza została prywatnie wydrukowana w latach 1861–1862, a następnie rozpowszechniona. Dodatek zawiera dwie kompletne sceny: Scenę Sinona z pierwszego aktu i oryginalny finał z piątego aktu.
