Symphonische Etüden op. 13, Fassungen 1837 und 1852
Robert Schumann
Tajne zaręczyny, ojciec kompozytor i kilka konkurencyjnych wydawnictw – to były składniki skomplikowanej genezy tego dzieła. Młodzieńcza, burzliwa miłość Schumanna do Ernestine von Fricken była krótkotrwała, ale w 1837 roku skłoniła go do napisania „żałosnych wariacji” na temat napisany przez jej ojca, który ostatecznie przekształcił się w „studia orkiestrowe”. Nowa wersja, autoryzowana przez Schumanna, została opublikowana 15 lat później, w której dokonano tak istotnych zmian, że odtworzyliśmy obie wersje w całości. W naszym poprawionym wydaniu redaktor Ernst Herttrich komentuje każdą wersję w osobnej przedmowie i szczegółowej sekcji komentarzy.