Najdłuższy i jednocześnie najbardziej złożony z sześciu kwartetów smyczkowych Bartóka powstał latem 1934 roku na dobrze płatne zamówienie dla renomowanej Fundacji Elisabeth Sprague Coolidge w Waszyngtonie.Bartók napisał ją w ciągu kilku tygodni w Budapeszcie.Znacząco przerobiony autograf pokazuje nam, jak ciężko pracował nad skomplikowaną, pięcioczęściową formą.W okresie poprzedzającym premierę wyjaśnił liczne kwestie dotyczące wykonania – w tym szczegółowe instrukcje dotyczące ćwiczeń „rytmu bułgarskiego” części trzeciej – z pierwszym skrzypkiem Kolisch Quartet.László Somfai i Zsombor Németh przedstawiają te i inne istotne informacje dla praktyki wykonawczej kwartetu w swoim wydaniu Urtext, opartym na obszernej grupie źródeł.Zawiera także analizę samego dzieła Bartóka.W połączeniu z wyraźnie wygrawerowaną notacją i wygodnymi przewracaniami stron w partiach stanowi optymalną podstawę do grania tego arcydzieła współczesnej literatury kwartetowej.