Fauré skomponował swoją sonatę skrzypcową w latach 1875/76 i tym samym otworzył nową tradycję tego gatunku w muzyce francuskiej. W recenzji Saint-Saëns wyraził entuzjazm do tej pracy swojego przyjaciela i ucznia: „W tej sonacie można znaleźć wszystko, aby skusić smakosza: nowe formy, doskonałe modulacje, niezwykłe kolory tonów i użycie nieoczekiwanych rytmów. I magia unosi się ponad wszystkim, obejmując całą pracę, powodując, że tłum zwykłych słuchaczy akceptuje niewyobrażalną śmiałość jako coś całkiem normalnego. Dzięki tej pracy monsieur Fauré zajmuje miejsce wśród mistrzów. ”
