Trzeci kwartet fortepianowy Brahmsa wyróżnia się niezwykle zaangażowaną i złożoną historią swojej genetyki. Pierwsza wersja niektórych sekcji - wciąż cis-moll - została napisana w latach 1855/56, ale ani kompozytor, ani jego przyjaciele nie byli naprawdę zadowoleni z tej wersji. W 1869 r. Brahms powtórzył swoją pracę, ale nadal nie znalazł satysfakcjonującego rozwiązania. Dopiero w 1874/75 wprowadził ostateczną wersję na papier, zastępując dwa ruchy oryginalnej wersji nowymi. Podczas gdy „tragiczny” ton c-moll wskazuje na naprawdę mroczny, namiętny charakter utworu, kompozytor w kilku literach wyróżniał nastrój cierpienia samego kwartetu.
